روز دانشجو، در ايران به ۱۶ ماه آذر اطلاق مي‌شود. اين روز، به ياد سه دانشجو  كه هنگام اعتراض به ديدار رسمي ريچارد نيكسون نايب رئيس جمهور وقت ايالات متحده آمريكا و همچنين از سرگيري روابط ايران با بريتانيا، در تاريخ ۱۶ آذر ۱۳۳۲ (حدود چهار ماه پس از كودتاي ۲۸ مرداد همان سال) در دانشگاه تهران كشته شدند، گرامي داشته مي‌شود.

در دههٔ ۱۳۲۰ و اوايل دهه ۱۳۳۰، پس از سقوط حكومت رضاخان و ايجاد فضاي باز سياسي، فعاليتهاي سياسي در بين دانشجويان دانشگاه تهران (تنها موسسه مدرن آموزش عالي آن زمان در ايران) افزايش يافت.

مدتي پس از اين وقايع، اعلام شد ريچارد نيكسون نايب رياست جمهوري وقت آمريكا براي ديدار رسمي به ايران خواهد آمد. اين موضوع بهانه لازم براي اعتراضات را فراهم كرد و در ۱۴ آذر به سفارش نهضت مقاومت ملي، دانشجويان فعال به سخنراني در كلاسها پرداختند و ناآرامي تمامي محوطه دانشگاه تهران را فرا گرفت. دولت وقت براي پيشگيري از هرگونه اقدام بعدي تصميم به سركوب اعتراضات گرفت. سربازان و نيروهاي ويژه ارتشي پس از هجوم به دانشگاه، به كلاسهاي درس حمله كرده و صدها دانشجو را بازداشت و زخمي نمودند. نيروهاي امنيتي در دانشكده فني، اقدام به شليك تير كردند كه موجب مرگ سه دانشجوي اين دانشكده به نامهاي احمد قندچي، آذر (مهدي) شريعت‌رضوي و مصطفي بزرگ‌نيا شد. با اين حال فرداي آن روز نيكسون به ايران آمد و دكتراي افتخاري در رشته حقوق را در دانشگاه تهران كه در اشغال مشهود نيروهاي نظامي بود، دريافت كرد. 

وقايع آذر ۱۳۳۲، نمايانگر واكنش دولت كودتا به فعاليتهاي دانشجويي بود و به دنبال آن سركوب نظام‌مند تمامي اشكال ديگر مخالفتها، روي داد. ۱۶ آذر، توسط كنفدراسيون دانشجويان ايراني خارج از كشور كه مركز اجتماع و مباحثه مخالفان حكومت پهلوي در خارج از ايران بود، روز دانشجو ناميده شد. دانشجويان پس از آن، هر سال در اين روز اعتصابهاي دانشجويي به راه مي‌انداختند و در واقع ۱۶ آذرماه به معيار خوبي براي ارزيابي ميزان نفرت از حكومت شاه و توانايي و نفوذ مخالفان در بين روشنفكران، تبديل شد. اين روز از آن زمان، همچنان از اهميت تاريخي برجسته‌اي در ايران برخوردار است. 

روابط عمومی دانشگاه بناب